Socıal-Emotıonal Adjustment Of Preschool Chıldren, Marrıage Satısfactıon And Ego State Relatıonshıps
DOI:
https://doi.org/10.5281/zenodo.12100502Keywords:
social emotional adaptation, mariage satisfaction,, ego statesAbstract
The purpose of this research is to examine the relationships between the social emotional adjustment of five-six-year-old children receiving pre-school education, their parents' marital satisfaction, and their ego states. The population of the research consists of five-six-year-old children and their parents who attend primary school kindergartens and independent kindergartens in the city center of Denizli in the 2015-2016 academic year. The sample consisted of 208 children and their parents (208 mothers, 208 fathers). As a result of the correlation analyses, the social competence dimension of social emotional adaptation in children receiving pre-school education; marital satisfaction, positive with the protective parent, adult and golden child dimensions of ego states, negative with the rebellious child dimension, anger-aggression dimension; marital satisfaction, negative ego states with the protective parent, positive with the critical parent, natural child and rebellious child dimensions, and positive with the anxiety-introversion dimension; It was observed that marital satisfaction and ego states were significantly negatively related to the protective parent and adult dimensions, and positively to the natural child and rebellious child dimensions. Additionally, marital satisfaction; It was found that ego states were significantly positively related to the protective parent dimension and negatively related to the natural child and rebellious child dimensions. As a result of the regression analyses, maternal marital satisfaction and ego states increased the variability of children's social competence by approximately 5%; anger-aggression variability by 6% and anxiety-introversion variability by 8%; father's marital satisfaction and ego states increased the variability of children's social competence by 3%; It was found to predict anger-aggression variability by 11% and anxiety-introversion variability by 10%.
Downloads
References
Atan, A. (2016). Aile İletişim Becerileri Psikoeğitim Programının Ebeveynlerin İletişim Becerilerine, Çift Uyumuna, Evlilik Doyumuna Ve 5-6 Yaş Çocuklarının Sosyal Duygusal Uyumuna Etkisi, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Pamukkale Üniversite Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Denizli
Atasoy, Ş. ve Zoroğlu, M. A. (2006). Sınıf öğretmenleri okul öncesi eğitimi alan ve almayan çocukları bazı beceriler açısından nasıl değerlendiriyor? Ulusal Sınıf Öğretmenliği Kongresi. 14-16 Nisan, Gazi Üniversitesi, Ankara.
Başal, H. A. (2004). Gelişim ve psikoloji: Nasıl mutlu bir çocuk yetiştirebilirim? (1.baskı). İstanbul: Morpa Kültür Yayınları.
Berne, E. (1964). İnsanların oynadığı oyunlar. (çev. H. Ü. Haktanır) İstanbul: Koridor Yayıncılık. (Orijinal çalışmanın basım tarihi 1966).
Buluş, M. (2016, Mart). 5-6 yaş çocuklarında sosyal duygusal uyum: aile yılmazlığı, ego durumları, evlilik doyumu ve iletişim becerilerinin rolü açısından bir analiz. Sözel bildiri, Uluslararası Erken Çocukluk Eğitimi Kongresi, İstanbul.
Can Yaşar, M. (2011). Anne ve öğretmen görüşlerine göre çocukların sosyal uyum ve becerilerinin incelenmesi. Sosyal Bilimler Dergisi, 13(2), 99-112.
Corey, G. (2011). Theory and practice of group counseling. California: Thomson Brooks/Cole.
Çorapçı, F., Aksan, N., Yalçın, D. A. ve Yağmurlu, B. (2010). Okul öncesi dönemde duygusal, davranışsal ve sosyal uyum taraması: sosyal yetkinlik ve davranış değerlendirme–30 ölçeği. Çocuk ve Gençlik Ruh Sağlığı Dergisi, 17 (2), 63-74.
Dökmen, Ü. (2017). Aile-içi iletişim çatışmalarının transactional ve graph analiz ile incelenmesi. http://dergiler.ankara.edu.tr/dergiler/40/519/6501.pdf sayfasından erişilmiştir.
Gülay, H. ve Önder, A. (2011). Annelerin tutumlarına göre beş-altı yaş çocuklarının sosyal-duygusal uyum düzeyleri. Celal Bayar Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1, 89-106.
Harris, T. (2004). I’m OK you’re OK. New York: Avon Books.
Humphreys, T. (2003). Çocuk eğitiminin anahtarı: Özgüven. (Çev. T. Anapa) İstanbul: Epsilon Yayıncılık. (Orijinal çalışmanın basım tarihi 1996).
James, M., & Jongeward, D. (1993). Kazanmak için doğarız. (çev. B. Konur) İstanbul: İnkılap Yayınevi. (Orijinal çalışmanın basım tarihi 1978).
Kandır, A. (2004). Gelişimde üç-altı yaş: Çocuğum büyüyor. İstanbul: Morpa Kültür Yayınları.
Kök, M., Tuğluk, M. N. ve Bay, E. (2005). Okul öncesi eğitimin öğrencilerin gelişim özellikleri üzerindeki etkisinin incelenmesi. Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi, 11, 294-303.
ktay, A. (1999). Okul öncesi eğitim ve temel ilkeleri, Marmara Üniversitesi anaokulu/anasınıfı öğretmeni el kitabı. Lefkoşa, İstanbul: Ya-Pa Yayınları.
Navaro, L. (1990). Beni duyuyor musun? İstanbul: Ya-Pa Yayınları.
Oktay, A. (2000). Yaşamın sihirli yılları: Okul öncesi dönem. İstanbul: Epsilon Yayıncılık.
Ömeroğlu, E. ve Ulutaş, İ. (2007). Çocuk ve ergen gelişimi. İstanbul: Morpa Yayıncılık.
Önder, A. (2005). Okul öncesi dönemde akran ilişkileri. A. Oktay ve Ö. U. Polat (Ed.), Okul Öncesi Eğitimde Güncel Konular (s. 131-146). İstanbul: Morpa Kültür Yayınları.
Ryder, V., & Decker, C. A. (2013). Parents and their children. Goodheart-willcox Publ.
Sabatelli, R. (1984). The marital comparison index: A measure for assessing outcomes relative to expectations. Journal of Marriage and Family, 46, 651-662.
San Bayhan, P. ve Artan, İ. (2009). Çocuk gelişimi ve eğitimi. İstanbul: Morpa Kültür Yayınları.
Spanier, G., & Cole, C. (1976). Toward clarification and investigation of marital adjustment. Journal of Marriage and Family, 121-146.
Stewart, I., & Joines, V. (1987). TA today. England: Lifespace Publishing.
Tezer, E. (1986). Evli eşler arasındaki çatışma davranışları: Algılama ve doyum. Yayınlanmamış doktora tezi. Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Ankara.
Ünsal, F. Ö. (2010). Okul öncesi eğitim kurumuna devam eden 60-72 aylık çocukların sosyal duygusal uyumları ile davranış sorunları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Whittlesey, R. (2017). Transactional analysis: A theoretical position as an aid in parent counseling. https://files.eric.ed.gov/fulltext/ED068854.pdf sayfasından erişilmiştir.
Yalçın, H. (2010). Çocuk gelişimi. İstanbul: Nobel Yayıncılık.
Yavuzer, H. (1993). Okul Öncesi dönemde ailenin işlevi. ya-pa okul öncesi eğitimi ve yaygınlaştırılması semineri 2-3. Lefkoşa: Ya-Pa Yayınları.
Yavuzer, H. (2005). Doğum öncesinden ergenlik sonuna çocuk psikolojisi. İstanbul: Remzi Yayınları.
Yavuzer, H., Demir, İ. ve Koç, M. (2006). Eğitim psikolojisi, gelişim ve öğrenme . İstanbul: Nobel Yayıncılık.
Yılmaz, A. (2001). Eşler arasındaki uyum: kuramsal yaklaşımlar ve görgül çalışmalar. Aile ve Toplum Eğitim Kültür ve Araştırma Dergisi, 1(4), 12-20.
Yılmaz, F. E. (2014). Evli bireylerin ego durumları ile evlilik uyumları ve çocukların okul başarısı arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. İstanbul:
Zembat, R. ve Unutkan Polat, Ö. (2001). Okul öncesi dönemde çocuğun sosyalleşmesinde ailenin yeri. İstanbul: Ya-Pa Yayınları.
Downloads
Published
Issue
Section
Categories
License
Copyright (c) 2024 International Society That Learn Journal
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.
How to Cite
