İngilizce Öğretmenlerinin Örgütsel Sessizlik Algılarının İncelenmesi

Münevver NUR

doi:10.64782/istlj2244135154

Yazarlar

Münevver NUR Talas Şehit Serdar Gümüş Ortaokulu

DOI:

https://doi.org/10.64782/istlj2244135154

Anahtar Kelimeler:

eğitim- ingilizce öğretmeni- okul- örgütsel sessizlik

Öz

Bu çalışmada Kayseri İli Milli Eğitim Müdürlüğüne bağlı resmi ve özel okullarında görev yapan ve merkez ilçelerinde (Melikgazi, Kocasinan ve Talas) çalışan İngilizce öğretmenlerinin örgütsel sessizlik algıları ortaya çıkarılmaya çalışılmıştır. Örneklem olrak 311 öğretmene ulaşılarak veri toplanmıştır. Verileri toplamak için kişisel bilgi formu ve “Örgütsel sessizlik ölçeği” kullanılmıştır. Öğretmenlerin örgütsel sessizlik düzeylerinin maddelere göre genellikle çok az ve bazen düzeyinde olduğu görülmüştür. Bunu hiçbir şey değişmeyeceği için işyerinde sessiz kaldım ve öneri, fikir vb. açık olmadığı için işyerinde sessiz kaldıkları maddeleri izlemiştir. En düşük ortalama çok az düzeyinde “Benim fikirlerimin avantajını başkalarının kullanmasından kaygılandığım için işyerinde sessiz kaldım.” Maddesinde olmuştur. Öğretmenlerin örgütsel sessizlik düzeylerinin alt boyutlar bağlamında ve genel olarak bazen-orta düzeyde olduğu görülmüştür. Bu konuda en yüksek düzeyin kabullenici ve pasif sessizlik boyutunda olduğu görülmüştür. Fırsatçı sessizlik boyutu bunu izlemiştir. Öğretmenlerin örgütsel sessizlik düzeylerinin kıdemlerine ve çalıştıkları kademelere göre farklılık göstermediğini ortaya koymuştur. Öğretmenlerin örgütsel sessizlik düzeyleri cinsiyetlerine göre kadınların kabullenici pasif sessizlik ve örgüt yararına sessizlikleri erkeklerden daha yüksek çıkmıştır.

İndirmeler

İndirme verisi henüz mevcut değil.

Referanslar

Algın, İ. (2014). Üniversitelerde örgütsel sessizlik. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi, Ankara.

Alparslan, A., M. (2010). Örgütsel sessizlik iklimi ve işgören sessizlik davranışları arasındaki etkileşim: mehmet akif ersoy üniversitesi öğretim elemanları üzerinde bir araştırma (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Süleyman Demirel Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Isparta.

Alper, M. (2018).Whistlebwing ile örgütsel sessizlik arasındaki ilişkiye örgüt kültürünün etkisi ve bir araştırma. Marmara Üniversitesi, İstanbul.

Arlı, D. (2013). “İlkokul Müdürlerinin Örgütsel Sessizlik ile İlgili Görüşleri”. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(2), 69-84.

Bildik, B. (2009). Liderlik Tarzları, Örgütsel Sessizlik ve Örgütsel Bağlılık İlişkisi, Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Gebze Yüksek Teknoloji Enstitüsü, İstanbul.

Çakıcı, A. (2007). Örgütlerde sessizlik: Sessizliğin teorik temelleri ve dinamikleri. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 16(1).

Çakıcı, A. (2008). Örgütlerde sessiz kalınan konular sessizliğin nedenleri ve algılanan sonuçları üzerine bir araştırma. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 17(1).

Çavuşoğlu, S. ve Köse, S. (2016). Örgüt Kültürünün Örgütsel Davranışa Etkisi, Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 18 (1), 115-146.

Erdoğan, E. (2011). Etkili liderlik örgütsel sessizlik ve performans ilişkisi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Gebze Yüksek Teknoloji Enstitüsü Sosyal Bilimler Enstitüsü, Gebze.

Erigüç, G., Özer, Ö., Turaç, İ. & Sonğur, C. (2014). Örgütsel sessizliğin nedenleri ve sonuçları: hemşireler hangi konularda sessizdirler? Uluslararası Yönetim İktisat ve İşletme Dergisi, 10(22), 131-153.

Gürdoğan, A., ve Atak, O. (2016). Çalışanların demografik özellikleri ile örgütsel sessizlikleri arasındaki ilişki: Beş yıldızlı otel örneği. Journal of International Social Research, 9(44).

Harbalıoğlu, M. (2014). Örgütsel sessizlik ve örgütsel vatandaşlık davranışı arasındaki ilişki: Konaklama işletmeleri üzerine bir araştırma. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.

Karasar, N. (2009). Bilimsel araştırma yöntemi. Nobel Yayın Dağıtım, Ankara.

Morrison, E. W. ve Milliken, F. J. (2000), Organizational Silence: A Barrier To Change and Development in A Pluralistic World, The Academy of Menagement Rewiew, 25(4), s. 706-725.

Nartgün, Ş. , ve Demirer, S. (2012). Öğretmenlerin örgütsel sessizlik ile iş yaşamında yalnızlık düzeylerine ilişkin görüşleri. Bayburt Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(2).

Özdil, M. M. (2017). Liderlik tarzlarının örgütsel sessizliğin nedenleri üzerindeki etkisi ve bir uygulama. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi).İstanbul Ticaret Üniversitesi, İstanbul.

Perlow, L., ve Williams, S. (2003). Is silence killing your company? Ieee Engineering Management Review,31(4), 18–23.

Pinder, C. C., ve Harlos, K. P. (2001). Employee silence: Quiescence and acquiescence as responses to perceived injustice. InResearch in personnel and human resources management. Emerald Group Publishing Limited.

Şehitoğlu, Y. (2010). Örgütsel sessizlik örgütsel vatandaşlık davranışı ve algılanan çalışan performansı ilişkisi.(Yayımlanmamış doktora tezi). Gebze Yüksek Teknoloji Enstitüsü, Kocaeli.

Türk Dil Kurumu (2005). Türkçe sözlük. Ankara.