Devlet Koruması Altında Yetişen Bireylerin Sosyal Destek Algısı ve Aile Aidiyetinin İncelenmesi

ŞÜKRÜ BARDAKCI

doi:10.64782/istlj2247252272

Yazarlar

ŞÜKRÜ BARDAKCI Konya Gençlik Spor İl Müdürlüğü

DOI:

https://doi.org/10.64782/istlj2247252272

Anahtar Kelimeler:

aile aidiyeti- devlet koruması- sosyal destek algısı

Öz

Devlet koruması altında yetişen bireylerin profilini çıkaran bu çalışma, 18 yaş üstü bireylerin sosyal destek algısı ve aile aidiyeti ile demografik özellikleri arasındaki anlamlılık ilişkisinin incelendiği bir alan çalışmasıdır. Kurum bakımı, evlat edinme ya da koruyucu aile yanında büyüyen bireylerin sosyal destek algısı ve aile aidiyetini istatistiki bilgilerle betimlemeyi amaçlayan çalışmanın alan yazına katkı sağlayacağı düşünülmektedir. Araştırma yöntemi olarak genel tarama model türünün ilişkisel tarama modeli esas alınmıştır. Araştırmada Zimet, Dahlem, Zimet ve Farley (1988) tarafından geliştirilen Eker ve Arkar (1995) tarafından Türkçe’ye uyarlanan Çok Boyutlu Algılanan Sosyal Destek Ölçeği ile Daşbaş, Kesen ve Mavili (2015) tarafından insanların aile aidiyetini ölçme amacıyla geliştirilen Aile Aidiyeti ölçekleri kullanılmıştır. Ayrıca devlet koruması altında yetişen bireylerle ilgili bilgiler için Kişisel Bilgi Formu kullanılmıştır. Yapılan testler Sosyal Destek yaş, medeni durum, eğitim seviyesi, ailesini kim olarak gördüğü ve anneyle görüşme sıklığı arasında anlamlı bir ilişki varken sosyal destek ve cinsiyet arasında anlamlı bir ilişki bulunamamıştır. 18-25 yaş grubu en düşük toplam puanına sahipken diğer yaş grupları benzer çıkmıştır. Medeni durumda eşi vefat etmiş ve evli bireyler en iyi Sosyal Destek Toplam puanına sahip olarak bulunmuştur. Lise ve üstü eğitim gören bireylerin eğitim seviyesi daha düşük olanlara göre sosyal destek puanlarında anlamlı ilişki vardır. Yine yapılan testler Aile Aidiyeti yaş, medeni durum, cinsiyet, eğitim seviyesi, ailesini kim olarak gördüğü ve anneyle görüşme sıklığı arasında anlamlı bir ilişki bulunmuştur. Kendi içlerinde sırası ile aile aidiyeti en yüksek olan gruplar; 46-64 yaş grubu, eşi vefat etmiş ve evli bireyler, erkekler, lisans eğitimi olan bireyler, ebeveynler ve akrabalar diyenler ve son olarak “her gün” ve “haftada bir” diyen bireylerin aile aidiyet puanları yüksek bulunmuştur.

İndirmeler

İndirme verisi henüz mevcut değil.

Yazar Biyografisi

ŞÜKRÜ BARDAKCI, Konya Gençlik Spor İl Müdürlüğü

GSB KONYA İL MÜDÜRLÜĞÜNDE ÇALIŞMAKTA EVLİ 1 ÇOCUK BABASI YÜKSEK LİSANS MEZUNU.

Referanslar

Akeren, İ. (2017). Üniversite öğrencilerinde algılanan sosyal destek ve güvengenlik ile psikolojik yardım ihtiyacının incelenmesi. [Doktora tezi, Atatürk Üniversitesi]. YÖK Tez Merkezi.

Akın, M.H. (2011). Toplumsallaşma sözlüğü. Çizgi Kitabevi.

Akkaya,Ç. (2011). Orta öğretim öğrencilerinde algılanan sosyal destek ve özduyarlılık düzeyleri. [Yüksek lisans tezi, Sakarya Üniversitesi]. YÖK Tez Merkezi.

Alptekin, D. (2011). Toplumsal aidiyet ve gençlik: Üniversite gençliğinin aidiyeti üzerine sosyolojik bir araştırma. [Doktora tezi, Selçuk Üniversitesi]. YÖK Tez Merkezi.

Bardakcı, Ş., Bardakcı, M. Ö., & Kaya, Ç. S. (2025). Cinsel istismar türü olarak ensest: Atlıkarınca filmi örneği. Ordu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi, 15(1), 57-67.

Cohen, S., & Wills, T. A. (1985). Stress, social support and buffering hypothesis. Psychological Bulletin, 98(2), ss. 310-357.

Çakıcı, S. (2006). Alt ve üst sosyoekonomik düzeydeki ailelerin aile işlevlerinin, anne-çocuk ilişkilerinin ve aile işlevlerinin anne –çocuk ilişkilerine etkisinin incelenmesi. [Yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi]. YÖK Tez Merkezi.

Çeken, B. (2020). orunmaya muhtaç kimsesiz çocuklar ve hayalleri üzerine bir çalışma. Ulakbilge Sosyal Bilimler Dergisi, 8(45), 160-171.

Daşbaş, S., Kesen, Nur F., & Mavili, A. (2014). Aile aidiyeti ölçeği: Bir ölçek geliştirme çalışması. Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi, 14 (33), ss. 29-45. https://doi.org/10.21560/spcd.19507

Eker, D., & Arkar, H. (1995). Çok boyutlu algılanan sosyal destek ölçeğinin faktör yapısı, geçerlilik ve güvenirliliği. Türk Psikoloji Dergisi, 10(34), ss. 45- 55.

Erol, M. (1992). Geniş aileden çekirdek aileye geçiş sürecinde aile içi ilişkilerde meydana gelen nitelik değişmelerinin, aile üyeleri üzerindeki etkisi. [Doktora tezi, Hacettepe Üniversitesi]. YÖK Tez Merkezi.

Kağıtçıbaşı, Ç. (2006). Yeni insan ve insanlar / Sosyal psikolojiye giriş, 10. Basım, Evrim Yayınevi.

Kara, F. R. (2024). Building a half-sibling in the process of marriage and divorce for adults. Toplum ve Sosyal Hizmet, 35(1), 1-19.

Karataş, Z. (2012). Ergenlerin algılanan sosyal destek ve süreklilik kaygı düzeylerinin incelenmesi. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9(19), ss.257-271.

Mutlu, H. (2013). Engelli kardeşe sahip olan 18-30 yaş arasındaki bireylerin evliliğe yönelik tutumlarının incelenmesi. [Yüksek lisans tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi]. YÖK Tez Merkezi.

Özdamar, K. (2003). Modern bilimsel araştırma yöntemleri. Kaan Kitabevi.

Özdemir, İ. (2013). Aile yanında yaşayan ve ailesinden ayrı yaşayan üniversite öğrencilerinin algılanan sosyal destek, stresle başa çıkma tarzları, kaygı düzeyleri ve psikolojik belirtiler açısından karşılaştırılması. [Yüksek lisans tezi, Hacettepe Üniversitesi]. YÖK Tez Merkezi.

Uslu, F. (2012). İlköğretim okulu öğrencilerinin okula yönelik aidiyeti: Öğretmen- öğrenci ilişkisi, akran ilişkisi ve aile katılımının rolü. [Yüksek lisans tezi, Mersin Üniversitesi]. YÖK Tez Merkezi.

Sayın, Ö. (1990). Aile sosyolojisi: Ailenin toplumdaki yeri. Ege Üniversitesi Yayınları.

Şenocak, H. (2006). Korunmaya muhtaç çocuklara sağlanan bakım yöntemleri. Sosyal Siyaset Konferansları Dergisi, 51(2), ss.178-179.

Yapıcı, Ş. (2010). Türk toplumunda aile ve eğitim ilişkisi. International Periodical For the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic ,5(4), ss. 1544-1570.

Yörükoğlu, A. (1992). Değişen toplumda aile ve çocuk, 4. Baskı, Özgür Yayınları.

Yazıcıoğlu, Y., & Erdoğan, S. (2004). Spss uygulamalı bilimsel araştırma yöntemleri. Detay Yayıncılık.

Yurdakul, A. (2016). Aile ve sosyal politikalar bakanlığına bağlı kurum bakımında kalan çocuklarla koruyucu aile bakımı altında kalan çocukların benlik saygısı ve psikososyal gelişimleri arasındaki farklılıkların incelenmesi. [Yüksek lisans tezi, İstanbul Gelişim Üniversitesi]. YÖK Tez Merkezi.