Examining English Teachers’ Perceptions of Organizational Silence

Authors

  • Münevver NUR Talas Şehit Serdar Gümüş Ortaokulu

DOI:

https://doi.org/10.64782/istlj2244135154

Keywords:

education, English teacher, organizational silence, school

Abstract

In this study, it was tried to reveal the organizational silence perceptions of English teachers working in public and private schools affiliated to Kayseri Provincial Directorate of National Education and working in the central districts (Melikgazi, Kocasinan and Talas). Data were collected by reaching 311 teachers as a sample. Personal information form and “Organizational silence scale” were used to collect data. It was seen that the organizational silence levels of teachers were generally very low and sometimes at the level according to the items. This was followed by the items “I remained silent at the workplace because nothing would change” and “I remained silent at the workplace because suggestions, ideas etc. were not open”. The lowest mean was at the very low level in the item “I remained silent at the workplace because I was worried that others would take advantage of my ideas”. It was observed that the organizational silence levels of teachers were sometimes-medium in terms of sub-dimensions and in general. It was observed that the highest level in this regard was in the acquiescent and passive silence dimension. The opportunistic silence dimension followed this. It was revealed that the organizational silence levels of teachers did not differ according to their seniority and the levels they worked. The organizational silence levels of teachers were higher in terms of gender, in terms of acquiescent passive silence and silence for the benefit of the organization, than in men.

Downloads

Download data is not yet available.

References

Algın, İ. (2014). Üniversitelerde örgütsel sessizlik. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi, Ankara.

Alparslan, A., M. (2010). Örgütsel sessizlik iklimi ve işgören sessizlik davranışları arasındaki etkileşim: mehmet akif ersoy üniversitesi öğretim elemanları üzerinde bir araştırma (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Süleyman Demirel Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Isparta.

Alper, M. (2018).Whistlebwing ile örgütsel sessizlik arasındaki ilişkiye örgüt kültürünün etkisi ve bir araştırma. Marmara Üniversitesi, İstanbul.

Arlı, D. (2013). “İlkokul Müdürlerinin Örgütsel Sessizlik ile İlgili Görüşleri”. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(2), 69-84.

Bildik, B. (2009). Liderlik Tarzları, Örgütsel Sessizlik ve Örgütsel Bağlılık İlişkisi, Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Gebze Yüksek Teknoloji Enstitüsü, İstanbul.

Çakıcı, A. (2007). Örgütlerde sessizlik: Sessizliğin teorik temelleri ve dinamikleri. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 16(1).

Çakıcı, A. (2008). Örgütlerde sessiz kalınan konular sessizliğin nedenleri ve algılanan sonuçları üzerine bir araştırma. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 17(1).

Çavuşoğlu, S. ve Köse, S. (2016). Örgüt Kültürünün Örgütsel Davranışa Etkisi, Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 18 (1), 115-146.

Erdoğan, E. (2011). Etkili liderlik örgütsel sessizlik ve performans ilişkisi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Gebze Yüksek Teknoloji Enstitüsü Sosyal Bilimler Enstitüsü, Gebze.

Erigüç, G., Özer, Ö., Turaç, İ. & Sonğur, C. (2014). Örgütsel sessizliğin nedenleri ve sonuçları: hemşireler hangi konularda sessizdirler? Uluslararası Yönetim İktisat ve İşletme Dergisi, 10(22), 131-153.

Gürdoğan, A., ve Atak, O. (2016). Çalışanların demografik özellikleri ile örgütsel sessizlikleri arasındaki ilişki: Beş yıldızlı otel örneği. Journal of International Social Research, 9(44).

Harbalıoğlu, M. (2014). Örgütsel sessizlik ve örgütsel vatandaşlık davranışı arasındaki ilişki: Konaklama işletmeleri üzerine bir araştırma. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.

Karasar, N. (2009). Bilimsel araştırma yöntemi. Nobel Yayın Dağıtım, Ankara.

Morrison, E. W. ve Milliken, F. J. (2000), Organizational Silence: A Barrier To Change and Development in A Pluralistic World, The Academy of Menagement Rewiew, 25(4), s. 706-725.

Nartgün, Ş. , ve Demirer, S. (2012). Öğretmenlerin örgütsel sessizlik ile iş yaşamında yalnızlık düzeylerine ilişkin görüşleri. Bayburt Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(2).

Özdil, M. M. (2017). Liderlik tarzlarının örgütsel sessizliğin nedenleri üzerindeki etkisi ve bir uygulama. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi).İstanbul Ticaret Üniversitesi, İstanbul.

Perlow, L., ve Williams, S. (2003). Is silence killing your company? Ieee Engineering Management Review,31(4), 18–23.

Pinder, C. C., ve Harlos, K. P. (2001). Employee silence: Quiescence and acquiescence as responses to perceived injustice. InResearch in personnel and human resources management. Emerald Group Publishing Limited.

Şehitoğlu, Y. (2010). Örgütsel sessizlik örgütsel vatandaşlık davranışı ve algılanan çalışan performansı ilişkisi.(Yayımlanmamış doktora tezi). Gebze Yüksek Teknoloji Enstitüsü, Kocaeli.

Türk Dil Kurumu (2005). Türkçe sözlük. Ankara.

Published

01.06.2025

How to Cite

NUR, M. (2025). Examining English Teachers’ Perceptions of Organizational Silence. International Society That Learn Journal, 2(1), 135-154. https://doi.org/10.64782/istlj2244135154

Similar Articles

21-27 of 27

You may also start an advanced similarity search for this article.